ลอว์เรนซ์ ฟิลลิปส์ : ตัววิ่ง NFL ผู้พยายามหนีสงครามแก๊ง
ลอว์เรนซ์ ฟิลลิปส์ รู้ดีอย่างดีเยี่ยมว่าชีวิตในนั้นมันทรมาทรกรรมรวมทั้งทุกข์ยากลำบากขนาดไหน ด้วยเหตุนี้เขาก็เลยไม่ยุ่งเกี่ยวกับคนไหน มีเพียงแค่ไบเบิล, กระดาษ และก็ ปากกาเพียงแค่นั้น
อุตสาหะจะประพฤติตัวให้ดี ไม่เข้ากันกลุ่มไหนเพื่อจะได้พ้นโทษไวๆแต่ว่ายิ่งหนีกลับยิ่งพบแล้วก็ลงท้ายด้วยสิ่งที่เขาไม่เคยคาดคิด เขาฆ่าผู้เสียชีวิตในนั้นได้เช่นไร? แล้วก็กำเนิดอะไรสังกัดตัวเขาภายหลังจากฆ่าสมาชิกกลุ่มรายนั้น? ติดตามทั้งปวงถึงที่เหมาะนี่ บ่ายวันหนึ่งที่เมือง แคลิฟอร์เนีย ประเทศอเมริกา ทาย พาโกเน่ สมัยก่อนผู้ฝึกสอนอเมริกันบอลของกลุ่มไฮสคูล บัลด์วิน พาร์ค ได้รับจดหมายฉบับหนึ่งจากกรมราชทัณฑ์ มันเป็นจดหมายจาก ลอว์เรนซ์ ฟิลลิปส์ เด็กน้อยที่อยู่กับเขาในมากมายสถานะทั้งยัง เด็กข้างบ้าน, ลูกชาย และก็ ผู้ร่วมทีม
เนื้อความในบอกถึงชีวิตในกรงขังที่ไร้มนุษยธรรมมากกว่าโลกที่ความเป็นจริงหลายเท่า ลอว์เรนซ์ เปิดใจหมดเปลือกว่าเขาปรับนิสัยมิได้กับชีวิตในคุก รวมทั้งเขาต้องการจะกระทำตัวดีๆให้หมดเคราะห์หมดโศกจนได้รับการปล่อยตัวพ้นโทษในเร็ววัน
"สวัสดีผู้ฝึกสอน พาโกเน่ เป็นอย่างไรกันบ้าง? ผมได้รับจดหมายและก็พัสดุภัณฑ์ของผู้ฝึกสอนมาแล้วเมื่อวันก่อน แต่ว่าปัจจุบันนี้ผมยังถูกขังในห้องโดยประมาณ 80% ของวัน หากคุณมองเห็นคุณจำเป็นที่จะต้องงงงวย ตรงนี้ทะเลาะกันทุกๆวัน รวมทั้งมันเริ่มจากเรื่องไม่เป็นเรื่องทั้งหมด"
"แม้กระนั้นก็นะ ในเมื่อโลกของคุณถูกย่อให้เล็กลงแล้วอะไรที่ไม่เป็นประโยชน์ก็เปลี่ยนเป็นเรื่องที่จำเป็นต้องเอาใจใส่ไปหมด โน่นเป็นเหตุผลที่เพราะอะไรผมไม่ต้องการยุ่งกับพวกงั่งเหล่านี้นัก แต่ละคนร้องหาแต่ว่าสิ่งเสพติดแล้วก็สุราพร้อมท่องเที่ยวบอกใครๆว่าถ้าเกิดได้ออกไปแล้วจะไม่กลับมาเข้าเรือนจำอีก แม้กระนั้นเชื่อเถอะพวกเขากลับมาแน่"
"ในตอนนี้ผมรู้แล้วว่าเพราะอะไรคนอื่นๆถึงไม่ค่อยต้องการจะคุยกับผม เพราะเหตุว่าเมื่ออยู่ตรงนี้ผมก็ไม่มีเพื่อนฝูงสักคน เพราะเหตุว่าไม่มีผู้ใดที่กับผมได้เลย ผู้ฝึกสอนนะครับ ผมจะอยู่ให้ไกลห่างปัญหาเข้าไว้ ผมจำต้องทำเป็นทองไม่รู้ร้อนและก็เอาเวลาไปเขียนอะไรต่อมิอะไรเพื่อไม่ยอมรับพวกเพื่อนที่เรียนห้องเดียวกัน เพราะเหตุว่าถ้าเกิดอยู่กับพวกเขาผมจำต้องพบกับปัญหาใหญ่แน่นอน"
ภายหลังจากอ่านจดหมายจบลง ภาพวันเก่าๆก็ย้อนกลับมาสู่ปัจจุบันนี้ ทาย พาโกเน่ เป็นอาจารย์ชายหนุ่มที่ไปพบกับเด็กผู้ชายบ้านแตกสาแหรกขาดคนหนึ่ง ซึ่งโน่นเป็นลอว์เรนซ์ ฟิลลิปส์ เด็กผู้ชายคนนี้กำเนิดในครอบครัวที่ไม่พร้อมรวมทั้งอาศัยอยู่กับแม่ แต่ตอนที่เขาโตขึ้นมาแม่ของได้คบค้าสมาคมดูใจกับเพศชายคนใหม่ และก็พ่อเลี้ยงคนนั้นทำร้ายเขาเสมอๆ
สิ่งที่ผู้คนแถวนั้นมองเห็นเสมอๆเป็นภาพที่ ลอว์เรนซ์ วิ่งหนีออกมาจากบ้านด้วยความเร็วสุดชีวิต มันเป็นความเร็วที่เกินกว่าเด็กรุ่นราวคราวเดียวกันจะทำเป็น และก็ที่มันเป็นอย่างงั้นก็ด้วยเหตุว่าการวิ่งแต่ละครั้งของ ลอว์เรนซ์ ไม่ใช่การเล่นสนุก แม้กระนั้นเป็นการแทงพนัน โดยสิ่งที่วางเดิมพันเป็นร่างกาย และก็ชีวิตของเขา แม้เขาช้านิดนึงจะโดนจับได้แล้วก็หวดไม่ยั้งเหมือนกับเป็นกระสอบทราย
โชคดีที่เมื่อเติบโตขึ้นมาอีกหน่อยเขาถูกส่งไปอยู่กับป้าที่อยู่ไม่ไกลจากโรงเรียนมัธยมศึกษา บัลด์วิน พาร์ค มากเท่าไรนัก และก็ตรงนั้น ลอว์เรนซ์ ได้เจอกับ ทาย พาโกเน่ รวมทั้ง โทนี่ เซน 2 ผู้ฝึกสอนกลุ่มอเมริกันบอลประจำโรงเรียนมัธยมศึกษา ซึ่งทั้งสองบากบั่นส่งเสริม ลอว์เรนซ์ เต็มกำลัง แต่ไม่ใช่ในฐานะนักเตะ แต่ว่าเขาต้องการให้เด็กผู้ชายคนนี้หลุดพ้นภูมิหลังที่ไม่ดี ได้โอกาสได้เรียน รวมทั้งได้อยู่ในที่ซึ่งสามารถดูแลทะนุถนอมตนเองได้
"ภูมิหลังครอบครัวของ ลอว์เรนซ์ นั้นแสนรุนแรงมากมาย เขาราวไม่มีครอบครัวเลย พวกเราถามเขาว่าแล้วพวกเราจะโทรติดต่อที่บ้านคุณได้ยังไง เขาก็กล่าวว่าโทรไปบ้านกำพร้าก็ได้"
ทั้งยัง เซน และก็ พาโกเน่ เป็นคนดำเนินเรื่องกับทางเมืองให้ออกใบอนุมัติให้กับ ลอว์เรนซ์ ได้เข้าไปอยู่สำหรับการดูแลของเมือง และก็ได้ได้โอกาสเรียนหนังสือ เนื่องจากว่ากฎของอเมริกันบอลไฮสคูลจะอนุญาตให้ผู้เล่นที่มาจากโรงเรียนลงเล่นเพียงแค่นั้น
"ช่วงแรก ลอว์เรนซ์ ไม่มีคุณลักษณะพอที่จะลงเล่นเลย เขามิได้เรียนหลักสูตรรากฐาน รวมทั้งผมรู้เท่าทันครั้งว่าพวกเราจำต้องพาเขากลับมาเรียนหนังสือให้ได้ แรกเขาก็ตั้งคำถามในตัวเราทั้งสองเช่นเดียวกันว่าจะไปยุ่งอะไรกับชีวิตเขาหนักหนา แม้กระนั้นผมก็เรียกเขามาคุยและก็เปิดใจกันแบบลูกผู้ชายไปเลย" เซน เรียกตัว ลอว์เรนซ์ มายังออฟฟิศของเขาในโรงเรียนมัธยมศึกษาบัลด์วิน ทั้งสองจ้องหน้ากันครู่หนึ่ง แล้วก็ ลอว์เรนซ์ มีสายตาที่แข็งกระด้างจากการรู้สึกไม่วางใจคนแก่เนื่องจากว่าผ่านเรื่องร้ายๆมาในสมัยก่อน ผู้ฝึกสอนเซนเอานิ้วเคาะที่โต๊ะเป็นจังหวะแล้วก็เริ่มเข้าประโยคที่ทำให้ตลอดตัวเขา ผู้ฝึกสอนพาโกเน่ แล้วก็ลอว์เรนซ์ ฟิลลิปส์ รู้เรื่องในเช่นเดียวกัน
"ไอ้หนูพระผู้เป็นเจ้ามอบของขวัญแกมานะเอ็งรู้สึกตัวไหม? แกมีของขวัญในแบบที่เด็กๆในกลุ่มของฉันไม่มี เพราะฉะนั้นมึงควรที่จะใช้มันให้คุ้มรู้เรื่องหรือยัง" ผู้ฝึกสอนเซน เล่าถึงประโยคในวันนั้น แล้วก็ต่อจากนั้น ลอว์เรนซ์ ก็ยอมเข้าชั้นเรียนแล้วก็แปลงเป็นสมาชิกคนหนึ่งของกลุ่ม
"กับเด็กอย่าง ลอว์เรนซ์ เนี่ยคุณจะต้องเอาจริงเอาจังกับเขา ดุเขาให้หนักๆชี้แนะเขาให้ถูกทาง ถ้าหากเขาไม่ฟังล่ะคุณจะต้องเตะก้นเขาได้โดยทันทีให้เขารู้เรื่องเสียว่าสิ่งที่เขาได้รับมันสื่อความหมายแค่ไหน" สองผู้ฝึกสอนเอาเกียรติศักดิ์รวมทั้งหน้าที่เป็นประกันสำหรับเพื่อการเอาตัว ลอว์เรนซ์ ฟิลลิปส์ ไปสู่กลุ่ม
เด็กคนอื่นบางทีอาจจะวิ่งรอบสนามเพียงแค่ 4-5 รอบ แม้กระนั้นสำหรับ ลอว์เรนซ์ ฟิลลิปส์ ถูกทั้งคู่ผู้ฝึกสอนบังคับหนักกว่าคนใดกันเพื่อนพ้อง เขาจำเป็นต้องวิ่งมากยิ่งกว่าราว 2-3 เท่า ในวันที่เด็กบุคคลอื่นได้ท่องเที่ยวในเมืองภายหลังจากเลิกเรียนลอว์เรนซ์ ต้องมารายงานตัวกับผู้ดูแล เพื่อแน่ใจว่าเขาจะไม่ออกนอกทาง
"คนแก่ 2 คนนี่ร้ายมาก ครั้งคราวผมฉุนกึ๊กเลยนะเวลาโดนสั่งอะไรพร่ำสอนพร่ำบ่นอยู่นั่นแหละ ผมตะคอกใส่พวกเขาเสมอๆว่า 'ปลดปล่อยๆผมไปเหอะ'จารย์ ประเดี๋ยวจัดให้เองครับผม' น่าประหลาดที่พวกเขาไม่ไปไหนและก็อยู่กับผมจนถึงจบกิจกรรมที่เขาสั่ง" ลอว์เรนซ์ กล่าวกับ LA Times
ยิ่งเข้มข้นยิ่งเข้าท่าเข้าทาง ทั้งสองสอนกระบวนการเล่นอเมริกันบอลที่ถูก รวมทั้งจับ ลอว์เรนซ์ มาเล่นในตำแหน่งรันนิ่งแบ็ค (ตัววิ่ง) ซึ่งตัวของ ลอว์เรนซ์ นั้นไวราวกับลมพัดอยู่สุดแต่ที่ต่างกันเป็นตัวใหญ่แล้วก็แข็งแรงในขณะเดียวกัน เว้นเสียแต่วิชาบอลแล้ว ผู้ฝึกสอนเซน รับหน้าที่เป็นผู้ฝึกสอนวิชาชีวิตด้วย เขาจะเป็นผู้ที่มาลาก ลอว์เรนซ์ ออกมาจากเตียงแต่ละวัน ด้วยเหตุว่าข้อบังคับบังคับให้ ลอว์เรนซ์ จำเป็นต้องเรียนหนังสือแล้วก็มีวุฒิการศึกษาเวลาที่ระบุ ที่สำคัญเป็นเมื่อสองผู้ฝึกสอนยิ่งมีความเห็นว่า ลอว์เรนซ์ มีสมรรถนะในตัวสูง พวกเขาก็ดูไกลถึงการให้ศิษย์คนนี้เรียนให้จบแล้วก็สอบเข้ามหาวิทยาลัยเพื่อเล่นในเกมบอลที่ชั้นสูงขึ้นได้
"ในทางเคล็ดวิธีผมมิได้ทำอะไรมากมาย เพียงแค่ ลอว์เรนซ์ ทราบดีว่าให้ความสนใจในตัวเขา (จากมหาวิทยาลัย) เท่านั้นแสงไฟก็สาดลงมาที่เขาแล้ว วันที่มีคนติดต่อมามันทำให้เขาทราบว่าสิ่งที่พวกเรากรอกหูให้เข้าตั้งอกตั้งใจเรียนรวมทั้งขยันฝึกวันแล้ววันเล่าไม่ใช่เรื่องยั่วเล่น" ผู้ฝึกสอนเซน กล่าว
ลอว์เรนซ์ ได้รับทุนเพื่อการศึกษาจากมหาวิทยาลัย เนบราสก้า เป็นรางวัลของความเพียรพยายาม แม้ว่าจะเป็นความเสร็จครั้งใหญ่ที่ไม่เคยฝันถึง แม้กระนั้นมันก็เป็นการบอกในทางอ้อมว่าหลังจากนี้เขาจำเป็นต้องดูแลตนเองแล้ว การย้ายไป เนบราสก้า จะไม่มี ผู้ฝึกสอนเซน หรือผู้ฝึกสอนพาโกเน่ รอช่วยเหลือเขาอีกแล้ว แล้วก็โน่นเป็นเหตุการณ์ที่เขาไม่คุ้นเคย
"เขาจำเป็นที่จะต้องไป มันเป็นจังหวะดีที่เขาจะหลบลี้เรื่องเลวร้ายเยอะแยะในชีวิต ที่ เนบราสก้า กำลังปรารถนารันนิ่งแบ็คพอดิบพอดี เช่นไรเสียเขาปฎิเสธมันมิได้" ผู้ฝึกสอนพาโกเน่ เล่าถึงช็อตแยกทางของเด็กข้างบ้านที่เปลี่ยนเป็นลูกชายแล้วก็ผู้ร่วมทีมคนโปรดของเขา
ลอว์เรนซ์ เป็นตัวเด่นของ เนบราสก้า โดยยิ่งไปกว่านั้นยุคอยู่ปี2 ที่เขาทำระยะวิ่งไป 1,818หลา 16ทัชดาวน์ รวมทั้งเป็นส่วนใดส่วนหนึ่งของกลุ่มชุดคว้าชัยชนะ ออเร้นจ์ โบวล์ และก็แชมป์อเมริกาอีกด้วย เขาเล่นในระดับมหาวิทยาลัยได้ 3ปีก็ถูกส่งเสริมเข้าระบบดราฟต์ แล้วก็ถูกกลุ่ม เซนต์หฝ่าส์ แรมส์ ดึงตัวไปร่วมกลุ่มในปี 1996
"พาโกเน่ แล้วก็ เซน ทำให้ชีวิตผมกลับมาอยู่บนทางที่ถูก ปัจจุบันนี้ผมยังจำวันแรกที่ทั้งสองเดินเข้ามาหาผมได้ พวกเขาตรงดิ่งมาที่สวนสาธารณะบัลด์วินแล้วกล่าวว่า 'เห้ยไอ้หนู กลุ่มของฉันมีปัญหามากมายเลยว่ะพวกเราเลยจำเป็นต้องมาหาแกวันนี้ ต้องการจะเป็นพวกไหม เราทราบว่ามึงคุ้มที่จะเสี่ยงแน่' ลอว์เรนซ์ เล่าในวันที่เขาเปลี่ยนเป็นผู้เล่นอาชีพที่มีค่าอ่อนแรงก้อนโต
ลอว์เรนซ์ โตขึ้นอีก 1 สเต็ป ในเวลานี้เขาเป็นมือโปรแล้ว เขาเดินเข้ามาบอกผู้ฝึกสอน ทอม ออสบอร์น ผู้ฝึกสอน LSM99 เว็บแทงบอลออนไลน์ชื่อดังระดับโลก ที่พาเขาไปแข่งขันชิงชนะเลิศประเทศในปี 1994 รวมทั้ง 1995 ณ วันนั้น ผู้ฝึกสอนออสบอร์น เล่าว่า ลอว์เรนซ์ พาเอเย่นต์ของเขามาด้วย เอเย่นต์คนนี้จะปฏิบัติภารกิจดูแลรวมทั้งให้คำแนะนำเขาในแบบมือโปร ไม่ใช่แบบอาจารย์กับเด็กนักเรียนเสมือนที่ ลอว์เรนซ์ เคยได้จาก ออสบอร์น, เซน รวมทั้ง พาโกเน่ เมื่อครั้งอดีตกาล
"สิ่งที่ผมย้ำกับเอเย่นต์ของเขาเป็น ถ้าเกิดเด็กคนนี้เข้าไปอยู่ใน NFL คุณจำเป็นที่จะต้องข้อตกลงกับเขาว่าคุณจะอยู่กับเขาในฐานะที่ปรึกษาอย่างเป็นจริงเป็นจัง" ผู้ฝึกสอนออสบอร์นเล่าให้กับ USA Today ฟังถึงสิ่งที่เขาย้ำนักย้ำดกเพราะว่าในตอนเรียนมหาวิทยาลัย ลอว์เรนซ์ นั้นยังมีปัญหาหัวข้อการคุมอารมณ์ให้มองเห็นอยู่เป็นประจำ
